Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Μέσα απ' τον καθρέφτη...Ταξίδι στον κόσμο των συναισθημάτων!



Μια ομαδική δουλειά των μαθητών της Γ’ Γυμνασίου του 1ου Γυμνασίου Ζωγράφου, σχολικό έτος 2012 - 2013 που έγινε στα πλαίσια του μαθήματος της Λογοτεχνίας. 
Αφορμή στάθηκε όταν έφερα στην τάξη και έδειξα στους μαθητές ένα βιβλίο με τίτλο «Φαντάσου την ειρήνη» το οποίο ήταν γραμμένο από παιδιά που εξέφραζαν αυθόρμητα τις ιδέες τους απαντώντας σε κάποιες ερωτήσεις για την ειρήνη στον κόσμο. 
Βασιζόμενοι σε αυτές τις ερωτήσεις κάλεσα τους μαθητές μου να εκφράσουν και αυτοί με τη σειρά τους τις σκέψεις τους για έννοιες και ιδέες που είχαμε προσεγγίσει κατά τη διάρκεια των μαθημάτων μας. Κάποιες από τις ιδέες που αφορούσαν στην αγάπη για το συνάνθρωπό μας, στον έρωτα και στην οικογένεια παρουσιάζονται παρακάτω...

http://www.slideshare.net/lidkarydi/ss-45043866

Σε ένα άλλο κόσμο...με το πινέλο της φαντασίας!!!



Όλα ξεκίνησαν από μια αυθόρμητη σκέψη που την πυροδότησαν οι μαθητές μου, όταν υπηρετούσα στο 3ο Εσπερινό Γυμνάσιο Αθήνας (2011-2012), με τη στάση τους και την ανταπόκρισή τους σε ένα απλό δικό μου κάλεσμα στα πλαίσια του μαθήματος της Λογοτεχνίας.
Η αφορμή δόθηκε από ένα ποίημα του Ζακ Πρεβέρ το «Βγαίνοντας από το σχολείο», που διαβάσαμε με τα παιδιά της Β΄ Γυμνασίου που ουσιαστικά μιλούσε για την ανάγκη των μαθητών να κάνουν ένα φανταστικό ταξίδι έξω από το σχολείο και τα προβλήματα που τα βασάνιζαν.
Μιλήσαμε για τα ταξίδια και τους τρόπους που ο άνθρωπος μπορεί να ταξιδέψει και επικεντρωθήκαμε στα ταξίδια της φαντασίας που είναι και τα πιο μαγικά γιατί επιλέγουμε εμείς τον προορισμό και δεν υπάρχει κανένας φραγμός.
Έτσι απλά αρχίσαμε να γράφουμε, η κάθε ομάδα, δηλαδή το κάθε τμήμα, το δικό της ταξίδι φαντασίας. Η αρχή δοσμένη, η φράση «βγαίνοντας από το σχολείο» για το ένα ταξίδι και η φράση «το βράδυ ονειρεύτηκα ότι ήθελα» για το δεύτερο ταξίδι. Η δική μου συμβολή περιοριζόταν στο να καταγράφω αυτά που οι μαθητές εξέφραζαν αυθόρμητα, τίποτα παραπάνω, δεν προσέθεσα τίποτα και δεν αφαίρεσα τίποτα από όσα ειπώθηκαν σοβαρά από αυτούς. Ο ένας μαθητής προχωρούσε την ιδέα του άλλου, και το ταξίδι συνεχιζόταν, οι προορισμοί άλλαζαν, οι σκέψεις ξεδιπλώνονταν και νομίζω περάσαμε όλοι καλά μέσα από αυτό.
Δε γίνανε ποιητές, ούτε πιθανά κάποιος τρίτος άνθρωπος αν διάβαζε αυτά που είπαν θα έβρισκε κάποια καλλιτεχνική αξία. Για εμένα όμως, σαν καθηγήτριά τους που τους ώθησα σε αυτό να είναι βέβαιο ότι μου χάρισαν μια από τις πιο όμορφες στιγμές σε αυτά τα 3 χρόνια που ήμουν στο νυχτερινό σχολείο, ίσως γιατί δε φανταζόμουν ( και συγχωρέστε με γι’ αυτό) ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο εδώ. Μου έδωσαν από τον ενθουσιασμό τους και ελπίζω ότι στον τρόπο που παρουσιάστηκαν τα ταξίδια φαντασίας τους να αποτυπώθηκε η σκέψη τους.
 Σε όλα τα ταξίδια φαντασίας υπήρχαν κοινοί τόποι, γεγονός που θεωρώ πολύ φυσικό λόγω της ηλικίας τους και των αναγκών τους. Ταξίδια σε τόπους μαγικούς, τα αστέρια, ο ήλιος και το φεγγάρι και φυσικά ο έρωτας αποτελούσαν κοινό παρονομαστή.

Η μόνη ευχή από μένα για τους μαθητές μου είναι να  προσπαθούν να μη χάνουν ποτέ τον αυθορμητισμό τους και να ονειρεύονται με τη φαντασία τους, καθώς είναι ο πιο ασφαλής και μαγικός τρόπος για να βγαίνουν από τη σκληρή πολλές φορές πραγματικότητα και τα προβλήματά τους .


Αγωγή Σταδιοδρομίας - Ανάγκη και ζητούμενο των μαθητών

http://www.slideshare.net/lidkarydi/ss-45041372
http://www.slideshare.net/lidkarydi/ss-45042120

Δυο από τα προγράμματα που έχω υλοποιήσει με τους μαθητές μου. Ωραίες ομαδικές δουλειές που διασκεδάσαμε και μάθαμε μέσα από αυτές!!!

Όλοι διαφορετικοί - όλοι ίσοι...

http://www.slideshare.net/lidkarydi/ss-45040715 
 

http://www.slideshare.net/lidkarydi/ss-45040789

Όταν υπηρετούσα στο 3ο Εσπερινό Γυμνάσιο Αθήνας (σχολικό έτος 2010 - 2011) ασχολήθηκα με τους μαθητές μου με το θέμα της διαφορετικότητας. Παρακολουθήσαμε ταινίες μηκρού μήκους με θέμα τη διαφορετικότητα, καταγράψαμε σκέψεις και συναισθήματα και τέλος οργανώσαμε μια ανοικτή συζήτηση στο χώρο του σχολείου με ομιλητές την κυρία Δήμητρα Αράπογλου, τη μοναδική κωφή βουλευτή στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, και τον κύριο Βασίλη Πουλάκη, δημοσιογράφο και πρώτο μεταφραστή στη νοηματική γλώσσα στην Κρατική Τηλεόραση.